در اواخر بهار ۱۸۹۰، وینسنت به اوور-سور-اواز، نزدیک پاریس، منتقل می‌شود و تحت مراقبت دکتر گاشه در یک مسافرخانه ساده زندگی می‌کند. کمتر از ۷۰ روز بعد، وینسنت از زخم گلوله‌ای که خود به خود وارد کرده بود، می‌میرد. ما وینسنت را در حال کار، نقاشی از مناظر و پرتره‌ها می‌بینیم. برادرش تئو، همسرش یوهانا و فرزندشان به اوور می‌آیند. وینسنت بازیگوش و جذاب است و توجه دختر دکتر گاشه، مارگریت (که نصف سن وینسنت است)، خدمتکار جوان مسافرخانه، کتی یک فاحشه پاریسی، و یوهانا را جلب می‌کند. کمی قبل از مرگش، وینسنت به پاریس می‌رود، با تئو بحث می‌کند، به هنر و دستاوردهای خود توهین می‌کند، در یک خانه فاحشه می‌رقصد و نسبت به مارگریت هم گرم و هم سرد می‌شود.