در طول جنگ جهانی دوم، فانیای فنیلون گلدستین، موسیقی‌دان و خواننده کاباره یهودی اهل فرانسه، توسط نازی‌ها از پاریس به اردوگاه کار اجباری آشویتس فرستاده می‌شود. نگهبانان لباس‌ها و چمدان‌های او را می‌گیرند و موهایش را کوتاه می‌کنند. یک روز که بسیار ضعیف است، صدای کسی را می‌شنود که از یکی از زندانیان می‌خواهد که اپرای مادام باترفلای اثر جاکومو پوچینی را بخواند و او به گروهی از موسیقی‌دانانی که از اتاق گاز نجات یافته‌اند می‌پیوندد تا برای نازی‌ها اجرا کنند. او مدیر ارکستر آلما رز را متقاعد می‌کند تا دوستش ماریان را دعوت کند و می‌گوید که او خواننده بااستعدادی است. در طول سال‌های رفتارهای ظالمانه، آن‌ها زنده می‌مانند، اما بدون حفظ کرامت انسانی‌شان.