رنگ زمان بر اساس مجموعه شعر سی. کی. ویلیامز به همین نام است که برنده جایزه پولیتزر شده است. این فیلم مجموعه‌ای از ۱۱ شعر ویلیامز را به‌صورت اقتباس‌شده با هم ترکیب می‌کند تا یک سفر جاده‌ای شاعرانه از زندگی سی. کی. ویلیامز بسازد. فیلم ما را در سفری از دهه‌های مختلف زندگی آمریکایی از دوران کودکی و نوجوانی سی. کی. در دیترویت در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰ همراه می‌کند: سی. کی. و همسرش کاترین با پسرشان جد ازدواج کرده‌اند. سی. کی. برای یک خوانش از شعر “تار” در نیویورک آماده می‌شود و شب‌هایش را در تلاش برای نوشتن شعرهای جدید می‌گذراند، در حالی که با خاطرات گذشته‌اش دست و پنجه نرم می‌کند. همان‌طور که سی. کی. به سمت نیویورک می‌راند تا شعرش را بخواند، لحظات مرکزی زندگی‌اش را به یاد می‌آورد: ما تجربه می‌کنیم و درک می‌کنیم هم رابطه‌اش با عشق و از دست دادن را، و هم چگونگی یافتن مسیر زندگی‌اش به‌عنوان یک شاعر از طریق زنان در زندگی‌اش. فیلم ما را بین گذشته و حال حرکت می‌دهد، که با صداگذاری از اشعار سی. کی. ویلیامز همراه است، تجربه حافظه را بازسازی کرده و بررسی می‌کند چگونه قطعات زندگی یک مرد می‌تواند به بیان شاعرانه تبدیل شود: رابطه محبت‌آمیزش با مادرش، تجربیات جنسی اولش به‌عنوان یک نوجوان، عشق اولش و مبارزه برای حفظ نوعی از معصومیت و شگفتی، بیماری و از دست دادن یک دوست نزدیک، و سرانجام زندگی‌اش با کاترین.