یک شب تاریک تابستانی، فرانچسکا کانینگهام، یک پیانیست مشهور جهانی که اکنون در بیمارستان بستری است، از اتاق خود فرار می‌کند و تلاش می‌کند با پریدن از روی یک پل محلی خودکشی کند. او نجات می‌یابد و دوباره به بیمارستان برده می‌شود و تحت درمان روان‌شناسی توسط دکتر لارسن قرار می‌گیرد. لارسن به شدت می‌خواهد از وقایع و افرادی که او را به این وضعیت رسانده‌اند آگاه شود و به او کمک کند. او از فرانچسکا می‌خواهد که درباره گذشته‌اش صحبت کند؛ گذشته‌ای که با یک سرپرست کنترل‌کننده به نام نیکلاس، بدون دوستان، جدایی از مردی که دوستش داشت و مجبور شدن به تمرین پیانو ۵-۶ ساعت در روز سپری شده است.