اکتبر 1944 در جنگ در ایتالیا. هانا (ژولیت بینوش)، یک پرستار فرانسوی-کانادایی که در یک واحد پزشکی سیار ارتش کار می کند، احساس می کند هر چیزی که در زندگی دوست دارد بر سر او می میرد. به دلیل دشواری سفر و خطرات، به خصوص که چشم‌انداز هنوز به شدت در تله‌های انفجاری مین است، هانا داوطلب می‌شود تا در یک کلیسا بماند تا تنها از یک بیمار نیمه فراموشی در حال مرگ مراقبت کند که به شدت سوخته و تغییر شکل داده است. او موافقت می کند که پس از مرگ او به بقیه واحد برسد. تنها چیزی که بیمار به خاطر می آورد این است که او انگلیسی است و متاهل است. خلوت آنها با ورود به کلیسای همکار کانادایی دیوید کاراواجو (ویلم دافو)، بخشی از سرویس اطلاعاتی مختل می شود، که مطمئن است بیمار را به عنوان مردی می شناسد که با آلمانی ها همکاری کرده است. کاراواجو معتقد است که حافظه بیمار تا حد زیادی دست نخورده است و او در حال فرار از گذشته خود، تا حدی یا به طور کامل است. بیمار در مورد گذشته خود صحبت می کند، همه چیز پیرامون کار او به عنوان یک نقشه کش در شمال آفریقا، که توسط جنگ قطع شد. او ممکن است همانطور که کاراواجو معتقد است از کار خود به عنوان جاسوس برای آلمانی ها فرار نکند، بلکه خاطره رابطه ای است که با کاترین کلیفتون متاهل (دام کریستین اسکات توماس)، عشق زندگی اش، و خاطره وعده ای که کاملاً محقق نشده بود. هانا همچنین ممکن است تئوری خود را در مورد سرنوشت خود با عشق و مرگ آزمایش کند، زیرا او با کیپ سینگ (نوین اندروز)، یک سیک از هند، که واحدش در چمنزار اکنون بیش از حد رشد کرده کلیسا اردو زده است، رابطه شخصی خود را آغاز می کند. کار آنها مستلزم جارو کردن و پخش مین است، کشف یکی از این مین ها که قبلاً زندگی او را نجات داده بود.