روز مهمانی در قلعه مارگریت دومون است. او با تمام وجود می‌خواند، اما به طرز فاجعه‌آمیزی نت‌ها را اشتباه می‌زند. مارگریت در دنیای خود به شکلی پرشور زندگی می‌کند و تماشاگران ریاکار طوری رفتار می‌کنند که انگار او همان دیوای معروفی است که خود را باور دارد.