نابغه - روزی در سال 1929، وقتی نویسنده توماس ولف تصمیم می‌گیرد تا قرار ملاقات خود را با مکس پرکینز، ویراستار در اسکریبنرز، حفظ کند، هیچ تصور خاصی نداشت: او انتظار داشت که دست‌نوشته‌اش همانند همیشه رد شود. اما به حیرت خوشحال‌کننده او، رمانش که قرار بود "Look Homeward, Angel" نام بگیرد، برای چاپ پذیرفته شد. تنها مشکل این بود که اثر بیش از حد طولانی بود (300 صفحه بیشتر از حد مجاز) و باید خلاصه می‌شد. اگرچه ولف تمایلی نداشت تا نثر شاعرانه‌اش کاهش یابد، اما او موافقت کرد و پرکینز که تبدیل به دوستی واقعی برای او شده بود، کمک کرد تا این اتفاق بیفتد. نتیجه این شد که این کتاب بلافاصله مورد توجه منتقدان قرار گرفت و به یک پرفروش تبدیل شد. موفقیت در سال 1935 حتی بیشتر شد زمانی که کتاب "Of Time and the River" منتشر شد، اما مبارزه برای کوتاه کردن نثر طولانی ولف حتی سخت‌تر بود، زیرا این رمان در ابتدا 5000 صفحه داشت. پرکینز توانست 90,000 کلمه از کتاب را حذف کند و در نهایت، با تلخی که بر روابط آنها تاثیر گذاشت، روابط بین این دو مرد به تدریج خراب شد. ولف دیگر احساس قدردانی از پرکینز نداشت و شروع به کینه‌توزی از او کرد زیرا موفقیت خود را مدیون او می‌دانست.