صبح زود، در ابتدای تابستانی بسیار گرم، ماریانو، یک نوجوان 17 ساله، به خانه بازمی‌گردد، به استخر می‌پرد و با یک کرونومتر چند دور شنا می‌کند. سپس از استخر بیرون می‌آید و چمن‌ها را می‌زند، جایی که به طور تصادفی کابل برق چمن‌زن را برش می‌دهد وقتی که روی آن می‌رود. برای تعمیر آن، به دنبال ابزار می‌رود، اما به طور اتفاقی یک تفنگ پیدا می‌کند که آن را به اتاق خود می‌آورد تا خودش را دو بار شلیک کند. اما ماریانو زنده می‌ماند: یکی از گلوله‌ها فقط سرش را خراشیده و دیگری، به گفته او، جایی در بدنش گیر کرده است، حتی اگر پزشکان نتوانند آن را پیدا کنند و هیچ جای خروجی هم پیدا نمی‌شود. تنها تأثیر جانبی که به نظر می‌رسد این است که زمانی که او با دوستانش موسیقی می‌نوازد، یک صدای دوگانه عجیب می‌شنود، که به گفته خودش احتمالاً نتیجه گلوله‌ای است که هنوز در بدنش باقی مانده است. اما عمل بی‌پروا و تصادفی ماریانو عواقب دیگری برای افرادی که اطراف او هستند خواهد داشت.