دفترچه امیدبخش - علی‌رغم توصیه‌های پزشکی و بدون اطلاع همسرش، پت سولیتانو سینیور، دولورس سولیتانو، که مادری دلسوز است، پسر بالغ خود، پت سولیتانو جونیور، را پس از گذراندن حداقل هشت ماه اقامت اجباری در یک مرکز روان‌پزشکی در مریلند، ترخیص می‌کند. یکی از شروط آزادی او، بازگشت به خانه‌ی والدینش در فیلادلفیا است. پت جونیور به دلیل ضرب و شتم مردی که معشوقه‌ی همسرش، نیکی، بود، در این مرکز بستری شد و در این مدت، تشخیص اختلال دوقطبی برای او داده شد. نیکی نه تنها او را ترک کرده، بلکه برایش حکم عدم‌ نزدیکی نیز گرفته است. با اینکه پت جونیور دارو تجویز شده دارد (که از مصرف آن خودداری می‌کند، چون باعث می‌شود احساس بدی داشته باشد) و موظف به شرکت در جلسات درمانی است، معتقد است که تنها با یک زندگی سالم و تمرکز بر "نکات مثبت" می‌تواند شرایط را مدیریت کند. اهداف او شامل بازگشت به شغل سابقش به‌عنوان معلم جایگزین و مهم‌تر از آن، آشتی با نیکی است. با این حال، او در برخی موقعیت‌ها نمی‌تواند به‌خوبی از پس شرایط برآید—البته نه کمتر از بعضی افراد دیگر که هرگز بستری نشده‌اند. از جمله، پدرش که وسواس شدیدی نسبت به تیم فیلادلفیا ایگلز دارد و برای امرار معاش به قمار روی آورده است، بهترین دوستش رانی که در سکوت از سلطه‌ی همسرش، ورونیکا، رنج می‌برد، و خواهر بیوه‌ی ورونیکا، تیفانی مکسول، که خودش نیز با مشکلات شخصی دست‌وپنجه نرم می‌کند.