در پاریس، چارلز بونِت، یک ثروتمند شناخته شده در دنیای هنر است که به عنوان یک مجموعه‌دار آثار نادر، عمدتاً از استادان امپرسیونیست، شناخته می‌شود. او گاهی اوقات نقاشی‌هایی از مجموعه خود را در حراجی‌ها می‌فروشد. اما در واقع، او یک جعل‌کار هنری است که تنها آثار گمشده را بازسازی می‌کند. دخترش، نیکول بونِت، از او می‌خواهد که این کار را متوقف کند چرا که می‌ترسد روزی دستگیر شود. او بیشتر نگران این است که پدرش مجسمه ونوس چِلینی خود را به موزه کلبر-لافایت قرض داده است، زیرا می‌داند که اکنون تکنولوژی می‌تواند چیزهایی مانند سن ماده را تست کند که نشان می‌دهد مجسمه و به تبع آن پدرش یک تقلب است. او وقتی مشکلی برای خود ایجاد می‌کند که بیمه‌نامه 1 میلیون دلاری برای این مجسمه در موزه امضا می‌کند که به طور ناخواسته به آن‌ها این امکان را می‌دهد که اصالت اثر را آزمایش کنند. برای نجات پدرش از زندان، نیکول احساس می‌کند تنها کاری که می‌تواند انجام دهد این است که سعی کند مجسمه را از گالری دزدیده و به این ترتیب از دسترس آنها خارج کند، که ممکن است کار آسانی نباشد، به‌ویژه با توجه به اینکه موزه یک سیستم امنیتی الکترونیکی پیچیده برای محافظت از این اثر نصب کرده است. او تنها شخصی که می‌شناسد و فکر می‌کند می‌تواند به او کمک کند، یک سارق به نام سایمون دِرَموت است. نیکول و سایمون تنها اخیراً ملاقات کرده‌اند، زمانی که او وارد عمارت بونِت شد تا یک نقاشی ون گوگ را دزدیده و نیکول او را در این حال گیر انداخت. نیکول نمی‌تواند او را به پلیس گزارش دهد چون از آشکار شدن زندگی تقلبی پدرش می‌ترسد. نیکول نه تنها باید سایمون را قانع کند که بدون افشای دلیل واقعی‌اش برای دزدیدن مجسمه، به او کمک کند، بلکه باید طرحی برای دزدیدن آن پیدا کنند. پیچیده‌تر شدن این وضعیت توسط یک مجموعه‌دار آمریکایی به نام دیویس لِیلند است که نه تنها در حال جلب توجه نیکول است، بلکه می‌خواهد بسیاری از آثار م. بونِت را به مجموعه خود اضافه کند، به‌ویژه مجسمه ونوس. در این مجموعه، همه چیز آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست.