فوکوس خودکار - در سال ۱۹۶۵، باب کرین که پیش از این به عنوان یک بازیگر نقش‌های فرعی تلویزیونی موفقیت‌هایی کسب کرده بود، به عنوان یک دی‌جی رادیو در برنامه صبحگاهی KNX لس‌آنجلس کار می‌کرد. با وجود لذت بردن از کارش، عکاسی (به‌ویژه عکاسی از بدن زنانه) و نوازندگی طبل، کرین می‌خواست ستاره سینما شود. بنابراین، با بی‌میلی نقش اصلی در یک کمدی تلویزیونی به نام "قهرمانان هاگن" (۱۹۶۵)، یک کمدی جنگی در مورد اسیران جنگی جنگ جهانی دوم را پذیرفت. او تعجب کرد که این برنامه تبدیل به یک موفقیت بزرگ شد و او را به ستاره تلویزیونی تبدیل کرد. شهرت حاصل از این برنامه منجر به افراط‌هایی شد و ملاقات با فروشنده و تکنسین ویدئو خانگی جان کارپنتر، که دوستی آن‌ها بر اساس علایق مشترک‌شان، به‌ویژه تمایل به رابطه جنسی افراطی (برای کرین، رابطه جنسی کاملاً دگرجنس‌گرا) و ضبط زنان برهنه روی فیلم‌خورده بود، شکل گرفت. شهرت او به او اجازه می‌داد هرقدر که می‌خواست رابطه جنسی داشته باشد، که با تصویر تلویزیونی نسبتا پاک و دوستانه‌ای که از خود نشان می‌داد تناقض داشت، و همچنین با نحوه‌ای که خود را به جز برای کارپنتر و شرکای جنسی متاهلش به بقیه نشان می‌داد. اعتیاد او به رابطه جنسی تا حدی شناخته شده بود، اما توسط همسر اولش، آن کرین (نام خانوادگی ترزیان)، که عشق دوران دبیرستانش بود، نادیده گرفته می‌شد، ولی توسط همسر دومش، پتی اولسون (که بیشتر به نام سیگرید والدیس، همبازی‌اش در "قهرمانان هاگن" شناخته می‌شد)، به خوبی شناخته شده بود. به‌ویژه بعد از پایان "قهرمانان هاگن" در سال ۱۹۷۱، این تناقض و دوستی او با کارپنتر، که او رابطه‌ای پر از عشق و نفرت با او داشت، به سقوط حرفه‌ای و شخصی او کمک کرد.