توکیو شهری است پر از تغییرات که در سه فیلم کوتاه روایت می‌شود. یک زن جوان که زندگی‌اش را بی‌فایده می‌بیند، دگرگونی عجیبی را تجربه می‌کند. یک مرد قفقازی که آشفته و ژولیده از یک منهول بیرون می‌آید، با دستگیری، محاکمه و اعدام مواجه می‌شود؛ او خود را "مرد" می‌نامد و زبانی صحبت می‌کند که تنها وکیل هم‌شکل او آن را می‌فهمد. آیا او انسان است؟ یک گوشه‌نشین زمانی که یک دختر پیک پیتزا در حین زلزله در مقابل درب خانه‌اش از حال می‌رود، تماس انسانی را تجربه می‌کند. او ترس را مغلوب کرده و تصمیم می‌گیرد او را پیدا کند. یک صندلی، یک جسد، یک گوشه‌نشین: آیا این‌ها منابعی برای ارتباطات شهری هستند؟