یک خرس پیر و تنها داستان زندگی‌اش را از طریق یک دیورامای مکانیکی روایت می‌کند. این داستان ممکن است به بررسی تنهایی، خاطرات و تجربه‌های طولانی‌مدت این خرس پرداخته و از طریق دیوراما، که شاید تصویری از زندگی‌اش را به نمایش می‌گذارد، احساسات و لحظات مهم را به تصویر کشد. این خرس که شاید در طول سال‌ها به تنهایی زندگی کرده، ممکن است نگاهی به گذشته‌اش داشته باشد و از روابط و اتفاقاتی که در طول زندگی‌اش داشته سخن بگوید. دیوراما به عنوان یک ابزار هنری و مکانیکی می‌تواند به شکل جالبی این داستان را به نمایش بگذارد، ترکیبی از نوستالژی و تکنولوژی برای نقل یک داستان عاطفی.