مهندر سینگ دونی در تیم فوتبال مدرسه در پست دروازه‌بان بازی می‌کند. بانرجی، مربی تیم کریکت مدرسه، از او می‌خواهد که به تیم کریکت او بپیوندد و روزانه به مدت دو ساعت با او تمرین کند. زمان می‌گذرد و او به یک کریکت‌باز برجسته در سطح ایالت تبدیل می‌شود، اما برای مدت طولانی شانس با او یاری نمی‌کند تا به تیم ملی کریکت هند ملحق شود. دونی شغلی در راه‌آهن هند به عنوان بازرس بلیت می‌پذیرد و برای راه‌آهن کریکت بازی می‌کند. پس از چهار سال انتظار طولانی، او به تیم ملی کریکت هند دعوت می‌شود و تبدیل به یکی از بهترین کاپیتان‌های تاریخ کریکت هند می‌شود.