داستان عشق خاص بین تیلدا و پدربزرگش آماندوس است که به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. او همیشه فردی شاداب، با روحیه شوخ‌طبع و محبوب در خانواده بود؛ حالا شروع به رفتار کردن مانند یک کودک کرده است. تنها تیلدای 10 ساله است که می‌تواند با او و بیماری‌اش کنار بیاید؛ او با چشمان کودکانه‌اش و نوعی شوخ‌طبعی و حساسیت به بیماری نگاه می‌کند که باعث می‌شود نزدیک شدن به آماندوس آسان‌تر شود وقتی که او در دنیای جدید و گیج‌کننده‌اش گم می‌شود. این ارتباط خاص بیماری را به شکلی شوخ‌طبع اما احساسی مطرح می‌کند، بدون اینکه تراژدی آن را فراموش کند.