نیکولا پسری است که در جزیره‌ای دورافتاده و در آینده یا سیاره‌ای دیگر زندگی می‌کند، یا شاید همه چیز تنها یک رویا باشد. روستای او شامل خانه‌های سفیدرنگی است که بالای دریا قرار دارند و ساحلی با سنگ‌های آتشفشانی و شن‌های سیاه دارند. این روستا توسط زنان جوان و پسرانی پر شده است که همگی هم‌سن و سال نیکولا هستند. در حین شنا کردن، نیکولا کشفی در دریا می‌کند که توسط مادرش نادیده گرفته می‌شود. مادرش مانند همه زنان روستا موهایش را بسته است، رنگ چهره‌اش پریده و لباس ساده و نازکی به رنگ بژ پوشیده است. نیکولا کنجکاو می‌شود، فکر می‌کند که به او دروغ گفته‌اند و شروع به کاوش در محیط اطرافش می‌کند و صحنه‌های نگران‌کننده‌ای را شاهد می‌شود. سپس خود را در یک ساختمان شبیه بیمارستان می‌بیند، جایی که او به همراه دیگران تحت مجموعه‌ای از عمل‌های پزشکی توسط زنان، که به لباس پرستاری پوشیده‌اند، قرار می‌گیرد. یکی از پرستاران با او دوست می‌شود و در نتیجه‌گیری فیلم نقشی کلیدی ایفا می‌کند. این فیلم به راحتی قابل دسته‌بندی نیست؛ نه تنها معمایی است، بلکه با تصاویری زیبا و شاعرانه فیلمبرداری شده است. فیلم ترس از ناشناخته‌ها را که توسط پسری در آستانه بلوغ تجربه می‌شود، به تصویر می‌کشد.